Przyjście na świat dziecka to zawsze wielkie wydarzenie. Kiedy wreszcie kończy się długi czas oczekiwania i rodzi się nasza pociecha mamy na głowie multum obowiązków i naukę zajmowania się takim maluszkiem. Zajęcie się dzieckiem, opieka, karmienie, przewijanie od dnia narodzin staje się naszą pracą. Całkowicie zapominamy o tym, co było zanim nasze dziecko przyszło na świat.
Jeśli przed zajściem w ciążę kobieta była zatrudniona na pełen etat to przysługuje jej urlop macierzyński. Urlop macierzyński trwa trzysta sześćdziesiąt pięć dni czyli okrągły rok. Przez ten czas kobieta dostaje osiemdziesiąt procent swojego wynagrodzenia z umowy o pracę.
Po tym roku często zdarza się, że kobieta wciąż nie ma z kim zostawić dziecka i nie może pozwolić sobie na powrót do pracy. Wszyscy dobrze wiemy, że niestety miejsc w żłobku nie starcza dla wszystkich maluszków, a przedszkola przyjmują dzieciaczki jedynie powyżej trzeciego roku życia. Więc zostaje nam jeszcze dwa lata oczekiwania na to, by móc na spokojnie wrócić do pracy nie martwiąc się co zrobimy z naszym dzieckiem i kto się nim zajmie.
Dużym ratunkiem dla nas okazuje się wtedy przejście na urlop wychowawczy.
Co prawda nie jest on płatny, ale mamy dodatkowy czas na spędzenie go z dzieckiem w czasie kiedy ono najbardziej nas potrzebuje.
By przejść na urlop wychowawczy wystarczy wypełnić odpowiedni wniosek i przedstawić go pracodawcy.
Podanie o urlop wychowawczy powinno zawierać następujące dane:
– imię i nazwisko rodzica,
– data urodzenia rodzica
– pesel
– imię i nazwisko dziecka, na które ma być udzielony urlop wychowawczy
– pesel dziecka
– określenie czas na jaki taki urlop ma być udzielony,
– oświadczenie drugiego rodzica dziecka o tym, że nie będzie on korzystał z urlopu wychowawczego w tym samym czasie.
Urlop wychowawczy może trwać najdłużej trzydzieści sześć miesięcy czyli trzy lata. Jednak we wniosku o urlop wychowawczy można starać się jedynie o trzydzieści pięć miesięcy, ponieważ jeden miesiąc musi wykorzystać drugi rodzic. Jeżeli drugi rodzic tego nie zrobi, to przysługujący mu urlop zwyczajnie przepada. Dlatego jak najbardziej warto go wykorzystać, ponieważ to jest dodatkowe 30 dni wolnych nie wliczających się do urlopu wypoczynkowego. Czyli jeśli rodzic pójdzie na urlop wychowawczy to wciąż przysługuje mu cały urlop wypoczynkowy.
Warto pamiętać, że urlop wychowawczy jako jedyny ze wszystkich urlopów dla rodziców absolutnie nie wlicza się do stażu pracy.
Takowy urlop można wykorzystać sobie w pięciu częściach czyli nie musi być jego ciągłości. Nie można jednak zrobić tego później niż do końca roku kalendarzowego, w którym dziecko kończy sześć lat.
Podczas korzystanie z urlopu wychowawczego składki emerytalne i zdrowotne zatrudnionego wciąż pracownika w pełni pokrywa Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Pracownik także ma pełne prawo korzystać z Podstawowej Opieki Zdrowotnej tak jak jest to podczas kiedy pracuje na pełen etat.
Warto pamiętać o tym, że jeśli dochód w gospodarstwie domowym nie przekracza nam sześciuset złotych na osobę w rodzinie to możemy skorzystać z tego, że za urlop wychowawczy będzie płaciła nam opieka społeczna. Opłata za taki urlop wychowawczy fundowany przez opiekę społeczną wynosi czterysta złotych.
Jest to może niewiele, ale dla osób, które mają cięższą sytuację finansową, a nie mogą sobie pozwolić na powrót do pracy to z pewnością duża pomoc.
Niektóre mamy cieszą się z możliwości pobierania takich zasiłków z tego względu, że mogą pozwolić sobie na siedzenie z dzieckiem w domu, są nadal zatrudnione i w każdym momencie mogą przerwać urlop wychowawczy i wrócić do pracy, ponieważ podpisany wniosek można w każdym momencie cofnąć i w dowolnym momencie powrócić na etat.
Wydaję mi się, że warto korzystać z takiego udogodnienia jakie udostępnia nam państwo mianowicie urlop wychowawczy. To dodatkowy czas poświęcony naszemu maluszkowi bez obaw, że zostaniemy zwolnione, ponieważ pracodawca nie może przerwać stosunku pracy podczas urlopu.
Korzystajmy z naszych praw i cieszmy się rodzicielstwem jak najdłużej.
