Założenie własnej firmy jest wbrew obiegowej opinii naprawdę łatwe i nie sprawia kłopotów.
Kiedy zdecydujesz się na otwarcie działalności gospodarczej, musisz określić formę prawną swojej działalności. W zależności od tego, czy będzie to samozatrudnienie (jednoosobowa działalność), czy też forma spółki, będzie zależało wiele późniejszych czynników takich jak czas oczekiwania na zarejestrowanie działalności, wysokość podatków czy składki ZUS. Najpopularniejszą i chyba najprostszą formą jest oczywiście jednoosobowa działalność gospodarcza. Formalności są naprawdę minimalne, a dodatkowo, można to zrobić samemu nie czekając w kolejkach w urzędzie.
Otwarcie działalności gospodarczej możemy rozpocząć od wypełnienia wniosku zgłoszeniowego Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Wniosek ten znajdziemy na stronie internetowej CEIDG, pod adresem: www.prod.ceidg.gov.pl. Wypełniając ten formularz zgłaszasz jednocześnie swoją nowopowstałą firmę do Urzędu Skarbowego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego – w zależności, gdzie deklarujemy ubezpieczenie. Automatycznie powiadamiany jest o utworzeniu firmy również Główny Urząd Statystyczny. Formularz jest bardzo czytelny i nie będziemy mieć żadnego problemu z jego wypełnieniem.
Kiedy już prawidłowo wypełnisz i zaakceptujesz wniosek, następuje „fizyczne” otwarcie działalności gospodarczej. Musisz pamiętać, że od teraz to na Tobie spoczywają wszelkie obowiązki związane z prowadzeniem firmy i to na Tobie spoczywa odpowiedzialność za jej działania.
Inną formą działalności gospodarczej jest spółka cywilna. Otwarcie działalności gospodarczej tego typu trzeba zarejestrować w Urzędzia Miasta bądź Gminy, korzystając z formularza Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – CEIDG-1. Obowiązek ten spoczywa na wszystkich wspólnikach. Do otwarcia spółki cywilnej jest niezbędnych minimum dwóch wspólników. Działalność spółki cywilnej ma swoje zalety i wady. Wydaje się, że głównym minusem jest de facto brak nazwy. Istnieje ona jako nazwiska wszystkich wspólników. Utrudnia to na pewno zaistnienie na rynku nowej firmy. Może też być problem z rozstrzyganiem wewnętrznych sporów i konfliktów w działającej już spółce.
Istnieją również spółki osobowe i spółki kapitałowe, które są formą spółki prawa handlowego.
Spółka osobowa może nabywać różnego rodzaju prawa, nieruchomości i ma prawo do prowadzenia działalności gospodarczej jako własna firma, nie ma natomiast osobowości prawnej.
Spółka kapitałowa to spółka prawa handlowego, która posiada osobowość prawną, własny majątek (majątek spółki jest odrębny od majątku osobistego wspólników), wspólnicy określani są mianem udziałowców lub akcjonariuszy ( w zależności od tego czy jest to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, czy spółka akcyjna).
Rodzajem spółki osobowej jet też spółka jawna. Najczęściej tworzy ją kilka osób, które dobrze się znają i wzajemnie darzą zaufaniem. Prawo wymaga, aby w nazwie takiej spółki było ujawnione minimum jedno nazwisko wspólnika. Oprócz tego, że zostanie dokonane otwarcie działalności gospodarczej w takiej formie, niezbędne będzie też zarejestrowanie spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS).
Spółka partnerska to też często spotykana forma. Założyć ją mogą minimum dwie osoby fizyczne, a w nazwie musi być ujawnione nazwisko minimum jednego wspólnika oraz dopisek „i partner”, lub „i partnerzy”. Najczęściej spółki takie tworzą wykonawcy tak zwanych wolnych zawodów: lekarze, prawnicy, tłumacze.
Istnieją też formy spółek takie jak: spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka akcyjna, ale są one rzadziej spotykane kiedy następuje pierwsze otwarcie działalności gospodarczej.
Najwięcej osób zaczynając swoją przygodę z własnym biznesem decyduje się właśnie na jednoosobową działalność. Jest to idealna forma „na start”, która z czasem może przerodzić się w prawdziwego finansowego giganta i dawać zatrudnienie dla wielu osób.
